ხიზვა

— (ვხიზავ) შემდგომად გარეცხისა ქვევრთასა წაუსმენ მოდუღებულს ძროხის ქონს, ანუ გამოვლებენ შიგნიდამ, რომ არ გაჟონოს მათ შინა შთასასხმელი ტკბილი.